MILA MINGAINAK
Bazen behin azti gaizto bat. Herrialde bateko mila
mingain lapurtu eta sorgindu zituen, euren jabeek hitz egiterakoan gauza
txarrak esan zezaten. Horrela, egun bakar batzuk pasata herrialde horretan
gauza txarrak besterik ez ziren esaten: “Honek hauxe egiten zuela, besteak
bestea egiten zuela, hura astuna zela eta bestea baldarra…”. Egoera horretan herriladeko
guztiak haserre zeuden.
Egoera hau ikustean, bertan bizi zen Mago Handiak
zerbait egitea erabaki zuen. Biztanleen belarriak sorgindu zituen horrela:
Mingainak gaizki esaka hasten zirenean, belarriak indar handiz ixten ziren.
Beraz, gaizki esaka aritzen zirenean gure lagunek ez zuten entzuten mingainek
zertan ari ziren. Horrela hasi zen mingainen eta belarrien borroka handia,
batzuk gelditu gabe kritikatuz eta besteek gorrarena eginez…
Nork irabazi zuen gatazka? Denbora aurrera egiten
zuela, sorgindutako mingainak alferrik hitz egiten zutela konturatu ziren: “Zertarako
hitz egin, ez badu inor entzuten?” Eta esaten zutena aldatzen hasi ziren, ea
inork entzuten zien. Horrela konturatu ziren gauza onak eta politak esaten
zituztenean, belarriek adi-adi entzuten zutela. Une horretan mingainen gaineko
sorginkeria bertan behera gelditu zen.
Gaur egun, gure azti gaiztoak munduan barrena doa
mingainak sorgintzen, baina Mago Handiari esker guztiok dakigu kritikak
deusezteko egin behar dugun gauza bakarra belarriak ixtea da eta kritikei kaso
ez egitea.
Gogoeta egiteko:
- Zure ustez, ba al daude gaizki esaka
dabiltzan mingainak?
- Ipuinaren arabera, zer egin behar da
mingainak gaizki esaka daudenean?
- Noiz hasten dira belarriak irikitzen eta
entzuten? Zein gauza gustatuko litzaizkizuke entzutea?
- Zein erlazioa du ipuinak barkamenarekin?
No hay comentarios:
Publicar un comentario